Bezoek op 06 juni aan Dhr. S. D.

En we zagen dat het goed was...

Vormgeving_deel2

De ring na enkele kleine aanpassingen.

Vormgeving

De technische oplossing wordt in een mooier kleedje gegoten. Hier wordt dus een eerste stap gezet naar mooiere vormgeving.

Daar de topjes die het stokje omsluiten hier te klein zijn uitgevoerd (toch voor de huidige kunststof-printtechniek) moet dit nog worden herbekeken. Uit de breektest bleek dit immers het zwakste punt te zijn.

Meerwaarde

Waarom zouden we naar een oplossing zoeken om het ijsje 'weg te zetten' waarna S.D. zich kan verplaatsen als hij dit kan met de ijsjeshulp EN het ijsje nog aan zijn hand...
Eigenlijk blijven bijna alle taken uitvoerbaar waarvoor hij beide handen nodig heeft, al raden we hem wel sterk af de ijsjehulp met bijhorend ijsje te gebruiken bij het opplooien van het witte bedlinnen.

Breektest

Het resultaat van de breektest.
Zoals verwacht breekt het af aan de topjes (op de lip) die het stokje omsluiten. Dit is logisch te verklaren door de combinatie van de kleine afmeting op deze plaats en de manier waarop het stuk is opgebouwd (laagjes).

Dit zal echter niet "vanzelf" gebeuren. De moeite die S.D. hiervoor moet doen zie je in onderstaand filmpje.

Bezoek op 31 mei aan Dhr. S. D.

De ijsjeshulp in gebruik.

Variaties

De prototypes van de verschillende oplossingen.

Van links naar rechts en van boven naar onder:

• Brede, halve ring uitvoering;
• (Oorspronkelijke) smalle, halve ring uitvoering;
• Smalle, volledig rond uitgevoerde ring;
• Brede, volledig rond uitgevoerde ring.

Kleurbepaling

Dit zijn de kleuren die mogelijk zijn met deze productietechniek.

resultaat eerste print

Besluit:

Het klemsysteem van de ijsjeshulp werkt: het ijsje kan er zonder veel kracht te gebruiken ingeschoven worden en wordt voldoende geklemd (vooruit en achteruit vast, links en rechts nog kleine speling). Voor frisco (smaller stokje) moet dit nog getest worden.
Aan de stabiliteit van de ijsjeshulp moet nog gewerkt worden: het geheel kantelt nog naar links en rechts, waarschijnlijk omdat de onderste ring niet voldoende steun biedt.
In volgende iteratie gaan we op zoek naar voldoende steun: de onderste ring volledig laten doorlopen en eventueel de ringen breder maken.
Vormgeving wordt aangepast als het product functioneel in orde is.

Integratie zakjes-opener

Als we een pinnetje willen integreren in de ring, om in het zakje te prikken en het vervolgens te openen, creëren we eigenlijk een gevaarlijk object dat bij het dragen (of zelfs wanneer het wegsteekt in bijvoorbeeld het zakje van een hemd) mogelijk voor verwondingen kan zorgen.
Hierboven is een alternatief voorstel gedaan. Er is onderaan een gleufje voorzien waardoor één van de samengenepen uiteinden van een zakje kan worden doorgetrokken (denk hierbij aan een bankkaart die door een gleuf wordt geschoven). Aan de binnenkant van de gleuf is er echter een mesje voorzien dat het zakje zal afsnijden. Deze keer zit dit echter wel verborgen en is het verwonden hieraan praktisch onmogelijk. Dit principe dient echter nog getest te worden omtrent zijn functionaliteit en afmetingen.

3D-printen principe-ring

Dit is het resultaat dat we bekomen, nadat we rekening hebben gehouden met de voorgaande conclusies. Aan de binnenzijde van het lipje is bovenaan een verdikking voorzien. Deze gaat bij het inbrengen van het stokje mee met het lipje uitzetten zodat deze kan inschuiven. Schuiven we het stokje verder naar binnen, dan wodt dit dunner en gaat de verdikking langs het stokje schuiven en deze aan de zijkanten tegenhouden terwijl de rest van het lipje voor de klemkracht gaat zorgen.

Om deze ring te kunnen testen is het mogelijk, dankzij de kleine afmetingen, om het stuk te laten 3D-printen. Hierdoor bekomen we een ideaal stuk dat perfect kan getest worden door S.D. waarna dit geoptimaliseerd en verfraaid kan worden. Deze testversie zal in kunststof gemaakt worden, terwijl de uiteindelijke versie mogelijk uit titanium kan worden vervaardigd. Hierdoor bekom je een echt juweel effect en het is bovendien makkelijk te reinigen.

Schommeleffect

(Dit werd ook in het echt getest en door ons als storend bevonden bij het eten van een ijsje)

Vormgeving en functies

Bespreking

Hier vindt u het resultaat van een aantal ijsjeshouders terug. We werken met een ring (1), waaraan een extra stukje ring is voorzien om het moment op te vangen (2) (de ring kan niet meer vrij rond de vinger draaien. Deze beweging wordt door de halve ring tegengewerkt).
(3) De verdere uitwerking behandelt dan het "vasthouden" van het ijsje. Zo is er een inschuifsysteem waarbij het stokje wordt geklemd door een lipje dat tegen de platte zijde van het stokje gaat duwen (3).
(4) Nummer 4 berust op hetzelfde princiepe, maar de afstand waarover het stokje wordt vastgehouden is groter, het ijsje komt dus lager te zitten en het op te vangen moment wordt kleiner, dit maakt het eten van de magnum een stuk practischer (4).
(5) In de volgende ring is er een "pinnetje" voorzien dat de functie heeft om het zakje te openen. Zo prik je, terwijl je de ring aanhebt, in het zakje en laat je je hand langs het zakje glijden, waardoor je een snijbeweging maakt (denk aan een schaar waarmee je papier in twee knipt, maar zonder de knipbeweging). Als je nadien de Magnum in de ring plaatst, wordt deze functie verborgen door het stokje dat in de weg komt te zitten. Verder is het lipje weggelaten, maar het stokje bij het inschuiven al wordt vastgehouden door de randen. We komen hier echter op terug, want als we enkel van deze randen voldoende "klemkracht" willen bekomen wordt het inbrengen een stuk moeilijker. We kieze er dan voor om het inschuiven toch gemakkelijker te maken, waarna het lipje dan voor de gewenste klemkracht gaat zorgen (5).
(6) In deze oplossing werd het lipje verplaatst naar de zijkant. Dit om de golvende vorm van het Magnumstokje op te vangen. Zo zetten deze lipjes uit bij het inbrengen van het dikkere (onderste) gedeelte en zorgen deze voor een goede omsluiting door terug te veren bij het smallere gedeelte. Door de dikte van een Magnum-stokje (namelijk 2mm) worden deze lipjes te zwak (afbreken en/of onvoldoende klemkracht) en kan dit toch niet worden toegepast.

Conclusies

• We voorzien vooraan een lipje om de klemkracht te bekomen;
• De afstand waarover het stokje wordt vastgehouden moet voldoende groot zijn om een zo klein mogelijk moment te bekomen. Het eten van het ijsje wordt hierdoor eenvoudiger.;
• Het inschuiven van het stokje, zonder verdere klemming is onvoldoende. Het ijsje zal hierbij heen en weer schommelen. We dienen deze vrijheidsgraad nog weg te nemen.
  

filmverslag iteratie 2

Itteratie 2 _ concepten

2 concepten die getest worden op woensdag 15 april:

Concept01:

Concept02:

En een concept voor het openen van de verpakking:

consult 30/03

Tijdens het consult van maandag, volgende opmerkingen:

- breng het volledige 'ijsje eten' in kaart; zoek ook naar een (neven)oplossing om het zakje te openen (vb. zoals nagelknipper, iets wat op tafel ligt, waar hij het ijsje inlegt en vervolgens op een hefboom duwt die het zakje opent)
- tests die we zeker moeten doen:
1. hoe doet hij het ijsje nu open? is dit moeilijk? ziet het er belachelijk uit? hoe eet hij een ijsje zonder hulp?
2. kan hij een draaibeweging maken (schroeven om te klemmen)? kan hij een duwkracht (hefboom) gebruiken?
- maak zoveel mogelijk maquettes om te testen, volgende week maandag 06/04

marktonderzoek iteratie 2

In de Brico zijn we wat inspiratie gaan opdoen: bestaande ringen, kliksystemen, klemsystemen...

schetsen iteratie 2