Visie:
Bij het verlaten van het revalidatiecentrum krijg je vaak een zak vol hulpmiddelen mee (zoals bijvoorbeeld een hulpje om je hemd te knopen). Er moet echter worden vastgesteld dat deze uiteindelijk niet worden gebruikt.
Ook wil Dhr. S. D. alles in zijn omgeving zo gewoon mogelijk houden.
Dus geen apart mes, speciaal voor hem, maar wel een gewoon mes dat hij met een klein, eenvoudig hulpmiddel toch kan gebruiken.
Dit houdt in dat zo een hulpstuk voor hem makkelijk weg te steken moet zijn, zodat hij het overal mee naartoe kan nemen.
Interessant om te weten:
- Tetraplegie: Sterk afhankelijk van persoon tot persoon naar mogelijkheden toe;
- S. D. is Burgerlijk Ingenieur (strak / praktisch / functioneel ...);
- Hij kookt graag;
- Rusthouding van zijn hand is "toe" (strekken is zelfs onmogelijk);
- De vingers kan hij bewegen (is niet gelijk aan kracht) door zijn pols te bewegen (=pezen aantrekken);
- In de duim zijn geen krachten aanwezig (wat dus het grijpen van dingen niet toelaat);
- Eis om ijsje weg te zetten is puur functioneel, om zichzelf te kunnen verplaatsen (waarbij beide handen nodig zijn);
- Hiervoor heeft hij al een plankje/tafeltje om bijvoorbeeld een blikje in weg te zetten tijdens het voortbewegen van de rolstoel;
- Hulpstuk zou ook door zijn zoon gebruikt kunnen worden (smelten opvangen);
- Makkelijk mee te nemen;
- Een ijshoorntje eten vormt geen probleem (breed "handvat").
Geen opmerkingen:
Een reactie posten